خطرات استفاده از سینتول در بدنسازی

استفاده ازسینتول در بدنسازی یک راه میانبر برای داشتن عضلات بزرگتر است و به همین دلیل معمولا بدنسازان وسوسه می شوند تا از این ترکیب استفاده کنند. ولی باید توجه کرد که با وجود اینکه تاثیرات این دارو سریع است و عضلات به سرعت بزرگ می شوند ولی باعث افزایش قدرت عضلات نمی شود زیرا لازمه داشتن عضلات قوی تر داشتن تارهای عضلانی بزرگتر( افزایش پروتئینهای اکتین و میوزین) است. مصرف این ترکیبات باعث افزایش پروتئینهای زمینه ای(کلاژن) می شوند که تاثیری در افزایش قدرت نداشته و صرفا باعث بزرگتر شدن عضلات از نظر ظاهر می شودو باعث می شود که عضلات به سرعت مانند بالون باد شوند.

تزریق سینتول علاوه بر ایجاد ظاهری غیر طبیعی در عضلات، تواند به بافت عضلانی آسیب برساند و سلامت قلب و عروق را در معرض خطر قرار دهد.

سینتول چیست؟

سینتول ۸۵ درصد تری گلیسیرید زنجیره متوسط (MCT)، ۷٫۵ درصد لیدوکائین و ۷٫۵ درصد الکل است.

لیدوکائین یک مسکن است و الکل به استریل شدن مخلوط و کاهش خطر عفونت باکتریایی کمک می کند. MCT ها تری گلیسیریدهای با زنجیره متوسط هستند که باعث افزایش متابولیسم و افزایش بیوژنز میتوکندری در تمرینات ورزشی می شوند و معمولا در روغن نارگیل و روغن نخل یافت می شوند.

آیا تزریق سینتول بی خطر است؟

بررسی چندین مطالعه نشان داد که استفاده از سینتول ممکن است منجر به عوارض مادام العمر در سلامتی شود. علاوه بر این استفاده از سینتول می تواند عضلات را بدشکل و نامتناسب با سایر عضلات بدن کند.

سینتول همچنین ممکن است باعث فیبروز عضلانی شود. این وضعیت دردناک و غیرقابل برگشت باعث می شود ممکن است باعث مرگ و تخریب بافت عضلانی شود که باید با جراحی برداشته شود. همچنین سینتول می‌تواند منجر به برخی عوارض جدی و بالقوه تهدید کننده زندگی شود ، به خصوص اگر این ترکیب مستقیماً به ورید یا شریان تزریق شود یا اگر سرنگ در طول تزریق به عصب آسیب برساند.

از جمله خطرات جدی تر تزریق سینتول عبارتند از:

آسیب عصبی

انسداد سرخرگ ریوی که خون را به ریه ها می رساند

حمله قلبی

سکته

عفونت

علاوه بر این، محل های تزریق می توانند عفونی شده و باعث قرمزی و ایجاد چرک شوند.

آیا می توان به طور دائمی سینتول تزریق کرد؟

هنگامی که سنتول در بافت عضله نفوذ می کند، هرگز توسط بدن جذب نمی شود. در عوض، باعث سفت شدن و بزرگ شدن عضلات می شود. این ترکیب به عضلات آسیب زده ولی افزایش قدرت عضله را به همراه ندارد.

اگرچه عضله آسیب دیده را می توان با جراحی برداشت، اما جای زخم ممکن است دائمی باشد. اگر بخش بزرگی از بافت عضلانی برداشته شود، این امکان وجود دارد که قدرت و عملکرد عضلانی به خطر بیفتد.

چگونه سینتول را از عضلات حذف کنیم؟

از آنجایی که سینتول هنگام تزریق روی عضلات و بافت ها، ناحیه وسیعی را تحت تأثیر قرار می دهد هیچ راه کم تهاجمی برای حذف آن وجود ندارد. جراحی تنها گزینه است. یک جراح ابتدابا استفاده از MRI مشخص کند چه بافت عضلانی به طور دائم آسیب دیده است. در طول عمل برداشتن، برشی در نزدیکی ناحیه آسیب دیده ایجاد می شود. سپس جراح بافت آسیب دیده را تا جایی که می تواند خارج می کند و برش را می بندد.

تفاوت بین تزریق سینتول و استروئیدهای آنابولیک چیست؟

سینتول، که یک نوع استروئید نیست، تنها برای یک هدف دارد – زیبایی عضلات نه قدرت عضلانی.

استروئیدهای آنابولیک، که نسخه های مصنوعی هورمون جنسی مردانه تستوسترون هستند، می توانند برای درمان مشکلات هورمونی مانند بلوغ تاخیری تجویز شوند.

افرادی که سرطان، ایدز یا بیماری دیگری دارند که باعث از دست دادن عضله می شود نیز ممکن است گزینه های خوبی برای استروئیدها باشند. استروئیدهای آنابولیک نیز توسط بدنسازان مصرف می شود که بسیاری از آنها برای تسریع رشد عضلانی از آنها سوء استفاده می کنند.

اثرات استروئیدهای آنابولیک

اگرچه سینتول و استروئیدهای آنابولیک هر دو می توانند توسط بدنسازان یا سایر افرادی که به دنبال راه های میانبر برای عضلات بزرگتر هستند مورد سوء استفاده قرار گیرند، اما خطرات متفاوت و اثرات طولانی مدت دارند. به عنوان مثال، اثرات عضله سازی استروئیدها دائمی نیست. همچنین، استروئیدها بدون وزنه زدن یا شرکت در تمرینات مقاومتی، عضلات شما را بزرگتر نشان نمی دهند. ولی باعث آسیب های جدی به کبد و کلیه شده و تنظیمات هورمونی را بهم می زنند.

سخن پایانی

بهترین گزینه برای ورزشکار پاسخ فیزیولوژیک بدن به تمرینات ورزشی است و نباید با سو استفاده از داروها و مکملها سلامت فیزیولوژیک بدن را به خطر انداخت.