تعیین نسبت دور کمر به قد به عنوان عنوان شاخص چاقی
متاسفانه در جوامع امروزی شیوع چاقی در دوران کودکی و نوجوانی به شکل اپیدمی در امده و تقریباً از هر ۴ کودک ۱ کودک چاق است. چاقی یک التهاب مزمن است که پیامدهای آن شامل بیماری های قلبی عروقی، متابولیک، عصبی، اسکلتی عضلانی و مرگ زودرس در بزرگسالی است.
تشخیص دقیق اضافه وزن و چاقی در کودکان برای شروع مداخلات به موقع ضروری است. امروزه برای تشخیص چاقی از شاخص توده بدنی یا BMI و نمودارهای نسبت وزن به قد براساس جنس و سن در کودکان و بزرگسالان استفاده می شود. با این حال، این ابزارها روش دقیق ارزیابی نیستند زیرا توده چربی را از توده عضلانی متمایز نمی کنند. برای مثال، دو کودک با BMI مشابه ممکن است نسبت های متفاوتی از چربی و توده عضلانی داشته باشند که تشخیص چاقی را دشوار می کند.
ابزارهای گران قیمتی مانند اسکن جذب سنجی اشعه ایکس با انرژی دوگانه (DEXA) وجود دارند که به طور دقیق محتوای چربی و عضله بدن را اندازه گیری می کند، اما این دستگاه به راحتی در دسترس عموم مردم قرارندارد. اخیراً آکادمی اطفال آمریکا (AAP) یک دستورالعمل بالینی در مورد چاقی کودکان منتشر کرده و درخواست تحقیقات فوری در مورد معیارهای جایگزین ارزان و دقیق چاقی کرده است. تحقیقات جدید این اکادمی نشان می دهد متوسط نسبت دور کمر به قد یا WHTR در دوران کودکی، نوجوانی و جوانی ۰٫۴۵ است، این نسبت مانند BMI در بین افراد متفاوت نیست و در همه افراد یکسان است. نسبت دور کمر به قد ممکن است به عنوان ابزاری ارزان برای تشخیص چربی اضافی نسبت به BMI در مراکز بهداشتی ارجحیت داشته باشد. پس والدین میتوانند با بررسی نسبت دور کمر به قد کودکشان، بهطور ارزان متوجه شوند که آیا وزن به دلیل افزایش چربی اضافی است یا خیر.
منبع:
-
Andrew O. Agbaje. Waist-circumference-to-height-ratio had better longitudinal agreement with DEXA-measured fat mass than BMI in 7237 children. Pediatric Research, 2024; DOI: ۱۰۳۸/s41390-024-03112-8