بررسی عوارض استفاده از استروئیدهای آنابولیک در ورزشکاران

 

استروئیدهای آنابولیک هورمون های مصنوعی از جنس هورمون جنسی مردانه یعنی تستوسترون هستند که به رشد و ترمیم بافت عضلانی کمک می کنند. پزشکان آنها را برای درمان مشکلات هورمونی مانند بلوغ تاخیری در مردان یا از دست دادن عضلات ناشی از بیماری هایی مانند سرطان یا HIV تجویز می کنند.

استروئیدهای آنابولیک مورد سوء استفاده نیز قرار می گیرند. افرادی که به طور غیرقانونی از استروئیدهای آنابولیک استفاده می کنند، اغلب این کار را برای افزایش توده عضلانی بدون چربی، کاهش چربی و تسریع بهبودی پس از آسیب انجام می دهند.استروئیدهای آنابولیک بسته به نوع استروئید می توانند به شکل قرص، کپسول یا مایعات تزریقی باشند. اصطلاحات عامیانه رایج برای استروئیدها عبارتند از “roids”، “gear” و “juice”.

نحوه عملکرد استروئیدهای آنابولیک

استروئیدهای آنابولیک با تقلید از خواص هورمون های طبیعی کار می کنند، ترکیب شیمیایی آنها شبیه تستوسترون است و می تواند گیرنده های تستوسترون بدن را فعال کند. هنگامی که گیرنده ها تحریک می شوند، یک اثر دومینویی از واکنش های متابولیک رخ می دهد زیرا دارو به بدن دستور می دهد تولید بافت عضلانی را افزایش دهد.

تستوسترون دو اثر بر بدن شما دارد:

آنابولیک – تراکم استخوان را حفظ می کند، رشد عشلات را افزایش می دهد و بهبودی پس از آسیب را سرعت می بخشد.

آندروژنیک – ویژگی های مردانه (مانند آلت تناسلی، بیضه ها، توده عضلانی، صدای بم و موهای صورت) را ایجاد و حفظ می کند.

اگرچه تستوسترون یک هورمون جنسی مردانه نامیده می شود، اما به طور طبیعی و در مقادیر بسیار کمتر در زنان نیز وجود دارد. چه چیزی باعث می شود برخی از ورزشکاران تمایل به استفاده از استروئیدهای آنابولیک داشته باشند؟ این داروها ممکن است آسیبی را که در طول یک تمرین سخت به عضلات وارد می شود کاهش دهند. این خصوصیت می تواند به ورزشکاران کمک کند تا سریعتر ریکاوری شوند و حتی به آنها کمک می کند سخت تر و بیشتر ورزش کنند. این هورمونها باعث احتباس مایعات نیز می شوند و می توانند منجر به تورم عضلات شوند.

چه کسانی از استروئیدهای آنابولیک استفاده می کنند؟

طبق تحقیقات، مصرف استروئید آنابولیک برای اهداف غیرپزشکی در مردان ۳۰ ساله شایع تر است. گروه های دیگری که معمولاً از آنها استفاده می کنند عبارتند از:

ورزشکاران و بدنسازان حرفه ای که در ورزش رقابتی شرکت دارند یا تمایل زیادی به موفقیت دارند.

افرادی که در صنایعی کار می کنند که قدرت عضلانی آنها مهم است – مانند کارگران امنیتی، پلیس، کارگران ساختمانی و کارکنان نیروی دفاعی.

جوانان و بزرگسالانی که نگران ظاهر بدن خود هستند و می خواهند عضلانی به نظر برسند تا احساس خوبی داشته باشند. این گروه شامل افرادی هستند که در صنایع مد و سرگرمی کار می کنند.

عوارض جانبی استروئیدهای آنابولیک

بسیاری از ورزشکاران استروئیدهای آنابولیک را با دوزهای بسیار بالا مصرف می کنند. این دوزها بسیار بالاتر از دوزهایی هستند که به دلایل پزشکی استفاده می شوند. استروئیدهای آنابولیک نیز عوارض جانبی جدی دارند.

اثرات استفاده از استروئید آنابولیک می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. برخی از افراد ممکن است عوارض زیر را تجربه کنند:

احتباس مایعات (که احتباس آب یا ادم نیز نامیده می شود)

مشکل در خوابیدن

آسیب به اعصاب ناشی از تزریق استروئید

تحریک پذیری، نوسانات خلقی، پرخاشگری یا افسردگی

افزایش میل جنسی (لبیدو)

تغییرات پوستی – آکنه ای که منجر به زخم می شود

سرماخوردگی بیشتر

عوارض احتمالی برای مردان شامل:

کوچک شدن بیضه و آلت تناسلی

کاهش تعداد اسپرم

اختلال نعوظ (یا ناتوانی جنسی)

مشکلات پروستات

ژنیکوماستی (افزایش رشد سینه)

طاسی

نعوظ غیر ارادی و طولانی مدت

عوارض احتمالی برای زنان شامل:

سیکل قاعدگی نامنظم یا از دست دادن قاعدگی (آمنوره)

کوچک شدن سینه های

صدای بم و مردانه

رشد موهای صورت و بدن (مانند هیرسوتیسم)

رشد غیر طبیعی کلیتوریس

عوارض احتمالی برای جوانان شامل:

کاهش رشد

طاسی زودرس

اسکار آکنه

آسیب ناشی از تمرینات زیاد و شدید

علائم کشش روی سینه و بازوها

پوست زودرس (یا “چرمی”).

اثرات طولانی مدت استروئیدهای آنابولیک

استروئیدهای آنابولیک می توانند عوارض جانبی ناخوشایند و اغلب دائمی زیادی ایجاد کنند، از جمله:

آسیب به غدد جنسی (بیضه ها یا تخمدان ها)

بیماری کبد

اختلال در عملکرد کلیه، کبد یا قلب

‘roid rage ، که با طغیان غیرقابل کنترل پرخاشگری روانی مشخص می شود

پارانویا و نوسانات خلقی، از جمله افسردگی عمیق

آکنه شدید، که می تواند باعث ایجاد زخم شود

سطح کلسترول خون بالا

فشار خون بالا (فشار خون بالا)

صدمات وارده به تاندون‌ها که نمی‌توانند با افزایش قدرت عضلانی هماهنگ شوند

احساسات هذیانی از مافوق انسان بودن یا شکست ناپذیر بودن.

لرزش عضلات.

مخلوط کردن استروئیدهای آنابولیک با سایر داروها

فردی که از استروئیدهای آنابولیک استفاده می کند ممکن است به داروهای مکمل دیگر روی بیاورد. این افراد ممکن است این کار را برای تسریع تحول فیزیکی خود یا مقابله با عوارض جانبی استروئیدها انجام دهند.

خطرات مخلوط کردن این داروها به طور کامل شناخته نشده است. برخی از این داروهای دیگر ممکن است شامل موارد زیر باشد:

آمفتامین – برای مقابله با احساس افسردگی عمیق و کمک به کاهش چربی

مسدود کننده های بتا – برای مقابله با لرزش

دیورتیک ها – برای مقابله با احتباس مایعات

هورمون رشد انسانی – مانند گنادوتروپین جفتی انسان (HCG) برای تحریک تولید طبیعی تستوسترون در بدن و مقابله با کوچک شدن بیضه.

وابستگی به استروئیدهای آنابولیک

استروئیدهای آنابولیک وابستگی فیزیکی ایجاد نمی کنند. با این حال، اگر فردی برای عزت نفس و اعتماد به نفس خود به آنها تکیه کند، قطع کردن آنها می تواند بسیار سخت باشد. این داروها بیشتر وابستگی روانی ایجاد می کنند زیرا فرد با آنها احساس اعتماد بنفس و عزت نفس می کند و قطع دارو باعث پرخاشگری ، عصبانیت و افسردگی می شود.

ترک استروئیدهای آنابولیک

پس از مصرف طولانی مدت استروئیدهای آنابولیک، ممکن است تا ۴ ماه طول بکشد تا سطح تستوسترون به سطوح طبیعی باز گردد. علائم ترک استروئیدها می تواند شامل موارد زیر باشد:

خستگی

کاهش وزن به دلیل کاهش اشتها

کاهش قدرت

افسردگی

درمان اعتیاد به استروئیدهای آنابولیک

گزینه های درمانی برای وابستگی یا اعتیاد به مواد مخدر ممکن است شامل موارد زیر باشد:

سم زدایی

مشاوره فردی

گروه درمانی

حمایت همتایان – یا صحبت با کسی که در موقعیت مشابه بوده است – نیز می تواند مفید باشد.

منابع:

Madden CC, et al. Drugs and doping in athletes. In: Netter’s Sports Medicine. 2nd ed. Philadelphia, Pa.: Elsevier; 2018. https://www.clinicalkey.com. Accessed Oct. 11, 2018.

Snyder PJ. Use of androgens and other hormones by athletes. https://www.uptodate.com/contents/search. Accessed Oct. 11, 2018.

                Santos GH, et al. The risk environment of anabolic-androgenic steroid users in the UK: Examining motivations, practices and accounts of use. International Journal of Drug Policy. 2017;40:35